Babam da sevmezdi fotoğrafları. Oysa biliyorum ki, hafızada biriktirilenler anlamlı kılıyor her şeyi; bulurtların şekillerini de. Biliyorum bunu, hem de dokuz yaşımda, ailece pikniğe gittiğimiz o günden beri. Kuru köftenin şişkinliği geçmeden çimenlere uzanmıştık babamla. Bulut okumayı öğretmişti bana. “Bulutlar geçerken konuşur,” demişti, “Ne dediklerini hemen duyman, hızlıca okuman lazım.” elimi göbeğime koymuştum, ne yapsa babam, taklit ederdim. “Hayat da öyledir, geçer gider, iyi dinlemezsen, ne dediğini duyamazsın.” ”Şu kuzu mu baba?” demiştim. Annem “Kalkın o ıslak çimenlerin üstünden, hasta olacaksınız!” diye bağırmasaydı, eminim sorumu cevaplardı babam.

Yekta Kopan - Kediler Güzel Uyanır / Piknik Havası.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder