Matruşka.

1.

Seni özlediğimi düşündükçe, gücünü yitirmiş bir derebeyi gibi yalnız hissediyorum kendimi. Sessizleşiyorum. Oysa konuşmayı nasıl da sevdiğimi bilirsin. Gece, en güzel uyku şarkılarını söylerken bile, susamazdım. Bilsen biraz sese nasıl da ihtiyacım var. Sadece biraz ses. Taşıyamıyorum bu yalnızlığı, oysa nasıl da çoğul yaşıyordum seninle her şeyi. Şimdi çıkıp gelsen, işte buradayım, desen. Kendimi iyi hissetmem için sadece gülümsemen bile yeter. Yalnız ruhların kalıplarına sıkışmış sözler yazmak istemiyorum. Yedi cehennem, sekiz cennet olduğunu biliyorum. Bu yüzden, sırf bu yüzden seni bekliyorum. Yoruldum artık. Sözlerimi ayıklayıp, onlarla çoğalmak istiyorum. Gel artık, yalnızlığı sevmiyorum.

2.

Seni düşündükçe, yalnız hissediyorum kendimi. Sessizleşiyorum. Oysa konuşmayı nasıl da sevdiğimi bilirsin. Gece, en güzel uyku şarkılarını söylerken bile, taşıyamıyorum bu yalnızlığı, oysa yaşıyordum. Şimdi çıkıp gelsen, işte buradayım, desen kendimi iyi hissetmem. Yalnız yedi cehennem olduğunu biliyorum. Bu yüzden yoruldum artık. Sözlerimi sevmiyorum.

3.

Seni sevdiğimi söylerken bile yalnızlığı yaşıyordum. İşte kendimi bu yüzden sevmiyorum.

4.

Seni sevmiyorum.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder