Bu sözlerin, cümlelerin, dizelerin beynimde bir anda şimşek gibi çakması olayı ilginç oluyor bazen. Başlıktaki söz Benjamin Button'danmış mesela. Hangi sahne onu bile hatırlamıyorum, ama cümleyi bir anda olduğu gibi hatırladım. Alakasız olmadı bu sefer gerçi.
Dedim ki, ''Keşke kendimiz için doğru olanı yapmamızı sağlayacak cümleleri kurduğumuzda hissettiklerimiz de o cümlelerden nasibini alsa.'' Her seferinde yeminler edersin, lanetler okursun, istersin, çok istersin ama geçmez mesela. Ne yaparsan yap o hissi öldüremezsin. İşte ben de böyle bir durumdayım. Sürekli kendime olması gerekeni söyleyip olmaması gerekeni yaşıyorum. Ve bir türlü o son gelmiyor, her şeyi bırakıp gidemiyorum.
Neden her şeyi bırakıp gidemiyorum?
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder